Onze belevenissen in ons dorpje Ostra in de prachtige regio Le Marche begonnen op een terras aan het Gardameer. De vraag van ober Luciano kwam een beetje onverwacht. “Waarom komen jullie steeds weer naar Lazise? Italië heeft zoveel mooie plekken.”
Tsja, zolang de kinderen nog meegingen, was het Gardameer een prima omgeving. Veel vertier op de camping. Een busje dat de jongens naar een redelijk betrouwbare disco vervoerde en vooral ook weer veilig terugbracht. Een veelvoud aan pretparken en waterparken waar ze inmiddels zelf naar toe konden.
Voor ons goede restaurants en terrassen en niet te vergeten het schitterende Verona op slechts 20 kilometer. Verona van de opera’s, maar ook van de ‘saldi’ waar we altijd graag gebruik van maakten. Wij voelden en voelen ons daar nog altijd prima thuis. Onze Italiaanse ‘roots’ liggen echt daar. Maar toch. De vraag van Luciano, bij wie we nu toch ook al weer ruim 5 jaar vaste klant waren, zette ons aan het denken. We besloten de volgende vakantie, de eerste ‘zonder kinderen’, verder Italië in te trekken. Maar waar beginnen?
Terug in Nederland was het de tijd waarin je voor het eerst de Engelse versie kreeg van programma’s zoals ‘Ik vertrek’. Een man die dan bijvoorbeeld huis en haard in Engeland achterliet om samen met, zoals al snel bleek, een onbetrouwbare zakenpartner een krot te gaan verbouwen in Italië. Heerlijke uitzendingen met veel drama, maar vooral ook met mooi plaatjes van een gebied in Italië dat we tot dan toe nog niet eerder hadden gezien: Le Marche!
Tijdens ons voorwerk werden we meteen gepakt door het prachtige strand van San Benedetto del Tronto “met meer dan 1000 palmen”. “Ja, ja dat zal wel” dachten we. “Laten we dat maar eens gaan bekijken”. De tweede plek die we op het internet vonden leek ons al even sprookjesachtig. Een week een eigen huisje midden tussen de wijnvelden voor een prijs waarvoor we aan het Gardameer twee dagen in een caravan zaten. Te mooi om waar te zijn.
Met het beetje Italiaans dat we inmiddels van onze Dante-cursus kenden, lukte het ons om beide plekken te reserveren. De antwoorden waren heel uitnodigend en vriendelijk.
Op de heenweg was het even lastig om bij Affi niet de route naar ons vertrouwde Gardameer te kiezen. Daarna volgde er een lange weg door vlak landschap tot net voorbij Rimini. Toen wij daar door de eerste tunnel reden, ontvouwde zich als vanuit het niets een heuvellandschap waar wij echt stil van werden.
Het werd een prachtige vakantie. Geloof mij, San Benedetto heeft echt meer dan 1000 palmen langs de boulevard, maar het was toch vooral door het verblijf in de vigna van Francesca Marotti Campi in Sant’Amico waar we ‘per sempre’ verliefd werden op dit prachtige gebied in Italië.